Sankta Nupto

La Sankta Nupto – en la greka lingvo ιερογαμία, ierogamía, aŭ ιερός γάμος, ierós gámos – estas antikva religia rito, kiu havis centran signifon en la religioj de la bronzepoko en okcidenta Azio kaj Eŭropo. Fono estis la mitologia unuiĝo de sankta paro. En la sumera- kaj babilonia religioj tiun ritan kuniĝon plenumis kaj vira kaj virina sacerdotoj, respektive la supera reganto de kulturo, de la dioj postenigita, kaj la supera sacerdotino. Ambaŭ altranguloj en tio reprezentis la viran kaj virinan ĉefajn diojn. Post la fino de la novbabilonia regno ne plu konatas virinaj altaj sacerdotoj.

Ankaŭ en la antikva greka mitologio la seksa kuniĝo inter dioj konatis kaj tie havis la nomojn ιερογαμία aŭ ιερός γάμος (vidu supre). Pli poste ankaŭ la mitologia seksa kuniĝo inter viraj (kaj pli malofte virinaj) dioj kun simplaj homoj nomatis tiel.